Ziya Baba Vakfı
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın
Ne gelsemdi ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murat yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın
Gün ikindi akşam olur
Gör ki başa neler gelir
VEYSEL gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın
*******
Medet mürvet deyip kapına geldim
İsteğim dileğim ver Hacı Bektaş
İndim eşiğine yüzümü sürdüm
Kusurum günahım var Hacı Bektaş
Kul olanın elbet olur kusuru
Nesl-i Peygamber’sin cihânın nuru
Ali’sin Veli’sin Pir’lerin Pir’i
Kalma kusuruma Pir Hacı Bektaş
Horasan’dan ayak bastın Urum’a
Mucizeler şahit oldu Pir’ime
Bak şu vaziyete bak şu duruma
Eşin yok cihanda bir Hacı Bektaş
Geçmem dedin duvarımda sinekten
Yalan sâdır olmaz ervâhi pâkten
Sana inanmışım candan yürekten
Kör sana inanmayan Hacı Bektaş
Sana yalvarıyor VEYSEL biçâre
Yine senden olur her derde çâre
Bir arzuhâl sundum gâni Hünkâra
Keremin ihsânın bol Hacı Bektaş