Ziya Baba Vakfı
Ben bu yolu bilmez idim
Aşk gönlüme düştü gider
Aşk elinden dertli yürek
Kaynayuben taştı gider
Hani bizden öğüt alan
Kalmadı dünyaya gelen
Gece gündüz tâat kılan
Ol Sırat’ı geçti gider
Hep onlar Sırat’ı geçti
Varıp dost iline düştü
Gönül maksûda erişti
Hazrete ulaştı gider
Nefsi doyunca yiyenler
Kana kana uyuyanlar
Dili gıybet söyleyenler
Cehennem’e düştü gider
Cehennem’e düşen kişi
Zârılıktır anın işi
Onulmaz bağrının başı
Büryân olup pişti gider
Aşk od’una yanmayanlar
Öleceğin sanmayanlar
Göz açıp uyanmayanlar
Şöyle gaflet bastı gider
Bu aşk bana bir düş idi
Hak müesser kılmış idi
Derviş YUNUS bir kuş idi
Halk içinden uçtu gider
*******
Bu dervişlik yoluna
Aşk ile gelen gelsin
Ya dervişlik neydiğin
Bir zerre bilen gelsin
Hele biz iş bu yola
Gelmedik riyâ ile
Bu melâmetlik donun
Bizimle giyen gelsin
Gözü ile gördüğün
Örte eteği ile
Bu yol ince bir yoldur
Yüreği duyan gelsin
Ulu kişi Erenler
Cümle bizi sevenler
Kaçmasınlar geriye
Ol Şah’a gelen gelsin
Her kim sever Allah’ı
Rahmet kılar vallahi
Dil sevgisiyle olmaz
Aşk ile yanan gelsin
İş bu sözü edenden
Bize nişan gerektir
Muhtasarı söz budur
Canına kıyan gelsin
YUNUS söz ile kimse
Bu yolu hoş geçmedi
Her kim vücudun canın
Ortaya koyan gelsin
*******
Murâdıma maksûduma ermezsem
Hayıf bana yazık bana vah bana
Kâdir Mevlâm cemâlini görmezsem
Hayıf bana yazık bana vah bana
Dâima isyandır hep benim işim
Nic’olur kabirde ol garip başım
Dûadan unutman eşim kardaşım
Hayıf bana yazık bana vah bana
Âsi kulum defterine bak derse
Yüzün karaları gör ne çok derse
Yerin göğün arasından çık derse
Hayıf bana yazık bana vah bana
Okumayıp defterimi şaşırsam
Mahşer yerlerinde derde düşersem
Mü’min kullarından ayrı düşersem
Hayıf bana yazık bana vah bana
Derviş YUNUS Arasat’a varırsam
Yüzüm karaları anda görürsem
Defterimi sol elime alırsam
Hayıf bana yazık bana vah bana
*******
Ömür bahçesinin gülü solmadan
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Ecel bir gün bize gelip çatmadan
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Nice gaflet ile mağrur olursun
Kervan geçer gider yolda kalırsın
Billahi sonra çok pişman olursun
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Kaba döşekte yatma döne döne
Mağrur olup uyuma kana kana
İletirler seni karanlık Şar’a
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Derviş YUNUS söyler sözün tutulmaz
Senin kumaşın şol yerde satılmaz
Böyle yatmak ile Hak’ka varılmaz
Uyan ey gözlerim gafletten uyan